Deictic motion verbs in Greek as a foreign language by Spanish and Catalan L1 learners: a preliminary approach

Η παρούσα µελέτη εξετάζει την έκφραση της Δείξης στα ισπανικά, καταλανικά και ελληνικά. Πιο συγκεκριµένα, στόχοι της είναι: πρώτον, να περιγράψει και να παρουσιάσει συγκριτικά τις διαφορές ανάµεσα στη χρήση των δεικτικών ρηµάτων κίνησης «πάω» και «έρχοµαι» στις τρεις αυτές γλώσσες (ισπανικά (ir, venir), καταλανικά (anar, venir)). Δεύτερον, να µελετήσει τη χρήση/κατάκτηση αυτών των ρηµάτων στην ελληνική ως ξένη γλώσσα (Γ2) από µαθητές µε πρώτη γλώσσα (Γ1) τα ισπανικά ή/και τα καταλανικά. Ειδικότερα, επιθυµεί να εξετάσει κατά πόσον οι συγκεκριµένες διαφορές στη χρήση των δεικτικών ρηµάτων θα οδηγήσουν σε περιπτώσεις διαγλωσσικής επίδρασης (crosslinguistic influence). Τα ελληνικά και τα
καταλανικά επιτρέπουν τη χρήση και των δύο συνοµιλητών ως δεικτικών κέντρων, ενώ τα ισπανικά επιτρέπουν µόνο τη χρήση του οµιλητή ως δεικτικού κέντρου. Τα αποτελέσµατα τόσο της ποιοτικής, όσο και της ποσοτικής ανάλυσης, έδειξαν ότι οι συγκεκριµένες διαφορές ανάµεσα στη Γ1 και στη γλώσσα-στόχο, µπορούν όντως να αποτελέσουν πηγή διαγλωσσικής επίδρασης, καθώς παρατηρήθηκε ότι οι µαθητές ελληνικών συνήθιζαν να µεταφέρουν τη δοµή της Γ1 τους στη Γ2. Το ίδιο αποτέλεσµα αφορούσε και τους διγλώσσους µαθητές καταλανικών-ισπανικών, παρά το γεγονός ότι
τα καταλανικά εκφράζουν τη δείξη µε τον ίδιο τρόπο όπως τα ελληνικά. Τα ευρήµατα της έρευνας ερµηνεύονται υπό το πρίσµα της θεωρίας «Σκέπτεσθαι µε σκοπό το οµιλείν» (Thinking-for-Speaking Hypothesis).